Van Banja naar Bartje 2


Vandaag het tweede deel uit de serie Van Banja naar Bartje waarin Irina Smolenkova ons meeneemt in haar belevenissen in Roden. Ook zal ze nu en dan haar licht laten schijnen op recente ontwikkelingen in haar land.
 
Op de eerste schoolvakantiedag verzamelen alle kinderen zich in alle vroegte in het centrum van Bychov. Na een toch wel emotioneel afscheid vertrekken we met drie minibusjes naar Minsk. Daar stappen we over op een touringcar die ons naar Roden brengt. Na een reis van ruim 40 uur komen we moe en ook wat gespannen in Roden aan. Gespannen omdat de meeste kinderen nog nooit in het buitenland zijn geweest en zeker niet in een land 2000 km van huis.

De Stichting Oost-West Kontakten nodigt uitsluitend kinderen uit met een schoon paspoort, de kinderen met buitenland ‘ervaring’ zijn dus kinderen die voor de 2e of 3e keer naar Roden komen. De ontvangst is allerhartelijkst al zal het bij een paar kinderen nog wel even duren voor ze hun tijdelijke ‘warme nest’ ook als zodanig herkennen.

Vrijdag hebben de kinderen geen school. Voor mij een mooie gelegenheid om wat gast­gezinnen in Roden te bezoeken vertelt Irina. Vanuit Belarus heb ik van kinderen en bege­leiders die eerder in Roden en Leek zijn geweest een heleboel cadeautjes meege­kregen die ik vandaag mooi kan bezorgen.

Vrijdagavond hebben Henk-jan en Arie mij meegenomen naar het vuurwerk in het dorp. Daarna hebben we met een hele groep mensen nog even gezellig wat gedronken. Zaterdagmiddag komen alle Wit-Russische kinderen en hun gastgezinnen bij elkaar op Sintmaheerdt in Tolbert.
Na al dat Nederlands om hun heen waren de kinderen wel weer toe aan een paar Russische woorden. Zaterdagavond bij de barbecue mijmeren we nog even gezellig na over alles wat ons bind met Wit-Rusland.

Maandag gaan de kinderen voor het eerst naar school. De dag begint met zwemles in de Hullen. Dat is geen overbodige luxe want de meeste kinderen kunnen niet zwemmen. Terug op school worden de kinderen in de kleren gestoken. De gastouders verzamelen al maanden goede gebruikte kleding waarmee ze onze Wit-Russische kinderen heel ge­lukkig maken. Dinsdag staat een dagje Groningen op het programma. Henk-jan, Arie en Jack nemen ons vandaag op sleeptouw. In Groningen beklimmen we o.a. de Martinitoren. Het was een hele klim, vooral voor die ‘oude mannen’ die wij even op sleeptouw moesten nemen.

In het programma is deze week veel tijd ingeruimd voor humanitaire zaken. Dinsdag­ na schooltijd mag ik tolken als bij ‘Beter Horen’ het gehoor van een van de meisjes wordt getest. Woensdag, na het bezoek aan het Speelgoedmuseum, worden de ogen van alle kinderen ‘Bij Alex’ getest. Als het nodig is sponsort Alex een brilletje voor de kinderen die het nodig hebben. De eerste week is omgevlogen. Het was een drukke en vermoeiende week, maar de hartverwarmende inzet van gastouders en werkgroepleden voelde aan als een warme deken. Ik heb deze week alleen maar goedzakken en ‘grapzakken’ ontmoet. Het is duidelijk dat Irina heel goed Nederlands spreekt maar nog net niet perfect.
 
© 2011 - Irina Smolenkova & Arie van Klei