Dagboek van een gastgezin - 1
Mag ik u even voorstellen aan
onze meiden uit Belarus, Anastasiya (Nastia) en Natallia (Natasja). Bij aankomst in Roden hoorden ze voor het eerst dat ze samen bij ons komen logeren. Na een warm welkom nemen we ze mee naar huis waar ze na een glaasje ‘piet’ (limonade) al snel ontdooien. Binnen een half uur loopt alle spanning van hun af en rennen ze samen lachend door het huis. We krijgen de indruk dat de meiden elkaar al jaren kennen, zo leuk en natuurlijk gaan ze met elkaar om. Om een uur of elf weten we de meiden eindelijk zover te krijgen dat ze onder de douche stappen en naar bed gaan.
Donderdagmorgen ontbijten we voor het eerst samen. Ze kijken als een aap in een roestig horloge als ze zien dat we melk drinken.
Thuis in Wit-Rusland hebben ze geleerd dat melk radioactief besmet is en als we dan ook nog een boterham met pindakaas nemen is hun wel duidelijk dat dit een vreemde vakantie gaat worden. Als ze na lang aandringen toch even van de pindakaas proeven blijkt dat die Hollanders toch nog niet zo gek zijn. Om tien uur worden de meiden op school verwacht waar ze hun eerste ervaringen uitwisselen. Daar vertellen ze de Russische begeleiders over hun thuissituatie. Na school gaan ze helemaal los op de trampoline en in het Barbiehuis. Ze stralen van geluk en levenslust. ’s Avonds wisselen ook de gastouders hun eerste ervaringen uit en worden we bijgepraat over de achtergrond van de meiden.
Vrijdag begint met zwemles in de Hullen. Daarna wandelen de kinderen terug naar de Bomenburcht, waar ze de komende vier weken te gast zijn.
De afgelopen peri
ode hebben de gastouders met succes kleding ingezameld. Er is dan ook meer dan genoeg kleding voor alle kinderen en voor hun broertjes en zusjes thuis. Na deze verwendag, de kinderen hebben nog nooit zoveel kleding gehad, begint het Pinksterweekend waarin de gastouders vrij zijn om zelf leuke dingen met hun kroost te doen. Wij laten de meiden eerst bijkomen van de vermoeiende reis. De komende weken gaan de kinderen bijna iedere dag op excursie en al die nieuwe indrukken moeten ook even tijd krijgen om te bezinken. We laten ze lekker zichzelf zijn, leren ze fietsen en moedigen ze aan om zoveel mogelijk buiten te spelen. Zaterdagmiddag gaan we ook nog even naar Giethoorn waar ze een paar uur in een fluisterbootje mogen varen. Als onderdeel van ons gezin gaan ze zondag mee naar een verjaardag bij goede vrienden.
tekst & foto's © 2010 - Arie van Klei