Dagboek van een gastgezin - 4


De aansterkvakantie van de 25 kinderen uit Wit-Rusland is alweer bijna voorbij. Vandaag het één na laatste weekoverzicht van de familie Van Klei uit Roden.
 
‘De eerste helft van onze vakanties beleeft ik altijd een stuk intensiever als de tweede helft met als gevolg dat de laatste dagen door je vingers glippen. Voor we er erg in hebben loopt deze prachtige periode weer op zijn eind. Zondag zijn Nastia en Natasja lekker met een paar Wit-Rus­sische en Nederlandse vriendinnen naar De Hullen geweest. Ze hebben genoten. We zijn al bijna weer vergeten dat Nastia twee weken geleden nog watervrees had. De maandag begint opnieuw met zwemles.

’s Middags gaan de kinderen op de fiets naar molen Woldzicht in Roderwolde. Daar maken ze heerlijke koekjes. Terwijl de koekjes in de oven staan krijgen de kinderen een rondleiding.

Dinsdag wordt een lange dag. Om acht uur brengen  een aantal leden van de Rotary de kinderen naar Lauwersoog waar we aan boord van de Rottum gaan die ons naar Schiermonnikoog brengt. Daar stappen we op de fiets en rijden langs de mooiste plekjes van het eiland.
We hebben lekker gedold in de duinen en natuurlijk ook nog even gezwommen in zee. Deze kinderen hebben nog nooit de zee gezien laat staan een mooi strand, dus je kunt wel nagaan hoe hun reactie was.
We besluiten de dag bij de Berkenplas met worst, patat en ijs. Om half acht wacht de Rotary ons weer op voor de reis naar Roden. De weergoden waren ge­lukkig met ons op deze stralende dag, pas in de auto begon het te regenen en bij aankomst in Roden plensde het zelfs.

Woensdag zit het weer opnieuw mee als we ’s morgens gaan roeien bij de familie Cnossen. Op de fietsen, die al tien jaar voor het grootste deel door Profile Wagenaar uit Leek gratis ter beschikking worden gesteld, rijden onze kinderen naar het Leekster­meer. Ook nu blijkt weer dat water een geweldige aantrekkingskracht uitoefent. Als we net na de middag terug naar Roden fietsen vallen de eerste druppels. Er volgen er ’s mid­dags nog veel meer, het voetballen bij ONR gaat ’s avonds dan ook niet door. De scheidsrechter heeft het veld afgekeurd.

Donderdag en vrijdag gaan de kinderen gewoon naar school. Daar zijn ze druk met de voorbereiding voor de grote feestavond.
Tussen al het repeteren door wor­den de kinderen in groepjes van vier naar tandarts Paul Eisenga gebracht. Als voormalig gast­ouder sponsort Paul het project door alle Wit-Russische kinderen een gratis controle aan te bie­den en hun gebit te sealen.

We hebben trouwens gemerkt dat Natasja wel erg veel drinkt. Tussen het drinken van 4 liter frisdrank per dag door roept ze nog minsten elk uur dat ze dorst heeft. Daar hebben we een bevriende arts toch even naar laten kijken. Gelukkig is er niets ernstigs aan de hand, Natasja heeft alleen maar last van een ingebouwde draaikolk.

Nu we het toch over water hebben, vrijdagmorgen krijgen de kinderen hun laatste zwemles. Na afloop krijgen de kinderen een medaille uitge­reikt. De zweminstructeurs hebben in 6 lessen heel wat bereikt. Watervrees heeft plaats gemaakt voor plezier en bijna alle kinderen kunnen zich nu redelijk redden als ze in het water zouden vallen. Inmiddels is het zaterdag, de dag van de grote feestavond, maar daarover volgende week meer.’

© 2010 -  Arie van Klei