Dagboek van een gastgezin - 5


Inmiddels zijn de 25 kinderen uit Wit-Rusland weer naar huis. Vandaag het laatste weekover­zicht van de familie Van Klei.
 
‘De laatste dagen van deze aansterkvakantie staan in het licht van afscheid nemen. Zaterdag houden we het grote afscheidsfeest in de Esborg.
’s Middags heeft kapsalon Koppie Koppie gereserveerd om alle kinderen te voorzien van een feestelijke haardos. Er worden krullen ge­zet, vlechten gemaakt  en kleurtjes en glittertjes in het haar aangebracht. Ook de jongens krij­gen een feestelijk kapsel. Grappige kuifjes en oranje lokjes zijn erg populair. De kap­sters van Koppie Koppie hebben zichtbaar plezier in hun werk.
Na de kapper wordt Nastia thuis in een mooie feestjurk gestoken terwijl de stoere Natasja een feestelijk truitje met een spijker­broek combineert. Nieuwe schoenen completeren het geheel.
Om zes uur wordt het feest ge­opend met een voortreffelijk buffet. Verzadigd gaan de kinderen daarna naar buiten voor een optre­den van het jeugdcircus Bombari. De kinderen (en de volwassenen) genieten met volle teugen van het specta­culaire optreden.
Daarna zijn de Wit Russische kinderen zelf aan de beurt. Met zang en dans stelen ze de show. Vooral de Russische levensliedjes kunnen op veel bijval rekenen. De avond wordt feestelijk afgesloten met een spetterende disco.

Zondag is het tijd om in te pakken. Ieder jaar weer blijkt de enorme tas die de kinderen hebben gekregen veel te klein. Toch moet alles erin want de laadruimte van de bus is niet groter. Wat bedrukt zitten we maandagmorgen aan het ontbijt waarna we om half acht verzamelen op de Brink. Met veel moeite worden de 28 tassen van de kinde­ren en begeleiders in de bus gestouwd. Dan is het toch echt tijd voor het emotionele afscheid. Om tien over acht zwaaien we de bus uit. Twee dagen later krijgen we een telefoontje dat de kinderen na bijna 42 uur veilig thuis zijn aan­gekomen. Gelukkig horen we ook dat de kinderen heel blij waren om weer thuis te komen. Ze hadden hun ouders toch wel een beetje gemist en ze zitten natuurlijk vol verhalen over het avontuur dat ze hebben beleefd. Intussen zitten wij wat onwennig in een leeg huis. We zullen onze meiden missen. Wellicht zien we ze volgend jaar weer terug in Roden.
 
Als ik terug kijk op de afgelopen weken dan overheerst een gevoel van vreugde. Wat was het heerlijk om een paar spontane meiden in huis te hebben. Het was natuurlijk ook vermoeiend. Onze meiden waren iedere dag voor zevenen al op en hadden nogal wat aandacht nodig. Het is een echte verwenvakantie geworden met elke week een andere sport op het programma en natuurlijk twee keer zwemles in de week. Ook hebben we de kin­deren kennis laten maken met muziek, dansen, koken en knutselen. We hopen dat ze bij zichzelf talen­ten hebben ontdekt waarmee ze straks verder kunnen.
Eigenlijk zijn het allemaal activiteiten die onze eigen kinderen ook doen alleen dan in geconcentreerde vorm aangebo­den. Iedere week hadden we ook een hoogtepunt in het programma opgenomen, Slagharen, de dierentuin en Schiermonnikoog. Dankzij onze sponsors was dit allemaal mogelijk en daar zijn de kinderen u vreselijk dankbaar voor. We hopen volgend jaar opnieuw een groep kinderen in Roden en Leek te mogen verwelkomen maar daar is geld voor nodig, zo’n  € 500 per kind. We hopen van harte dat u dit project wilt sponsoren of dat u ook gastouder wilt worden, de kin­de­ren zullen u er dankbaar voor zijn. De Stichting Oost West Kontakten is een erkende Alge­meen Nut Beogende Instelling. Giften zijn dan ook fiscaal aftrekbaar. Draagt u de kinderen een warm hart toe of wilt u meer weten, neem dan contact op met Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. .

© 2010 -  Arie van Klei