RoderJournaal - 07 juni 2018
KROPSWOLDE - De uit de voormalige gemeente Hoogezand-Sappemeer en Zuidlaren afkomstige leden van serviceclub Ladies’ Circle 12 de Hunze hebben 28 ‘Tsjernobylkinderen’ op een knutselmiddag getrakteerd.
Dit gebeurde woensdag 6 juni op de locatie Esborg in Roden van RSG De Borgen.
De kinderen, 9 tot 14 jaar oud, maakten er dromenvangers; onder het genot van wat lekkers en ranja. Bovendien werden pannenkoeken gebakken én gegeten.
In de regio Tsjernobyl is nog steeds sprake van een flink verhoogde radioactiviteit. Deze is van invloed is op de gezondheid van de bevolking.
RoderJournaal - 9 juni 2018
RODEN Deze toch wel bedreigende mededeling is onschuldiger als het lijkt. Maandag 28 mei is er namelijk een grote groep van 29 Wit-Russische kinderen in Roden aangekomen.
Deze kinderen lijden nog dagelijks onder de gevolgen van de nucleaire ramp in 1986 in Tsjernobyl. Na een vermoeiende busreis van 40 uur staan deze kinderen op vreemde bodem tegenover vreemde mensen die hen de komende vier weken liefdevol zullen verzorgen. Dat is spannend, daar sta je dan als negen jarige tegenover mensen die een vreemde taal spreken waar je niets van begrijpt. Dan kunnen ze nog zo vriendelijk kijken, het is toch wel even spannend en wennen.
De brandweermannen die ingezet zijn bij het bestrijden van de ramp zijn later overleden en in Moskou begraven in loden kisten, 10 meter onder de grond. Deze slachtoffers tellen niet mee. Ook de mensen die later kanker kregen als gevolg van de ramp tellen niet mee, je kunt nu eenmaal moeilijk bewijzen dat er een oorzakelijk verband is. Dat het aantal inwoners van Wit-Rusland in de jaren na de ramp terugliep van 11 miljoen naar 9 miljoen en in de Oekraïne van 54 naar 45 miljoen kan heel veel oorzaken hebben, maar het is duidelijk dat Tsjernobyl er één van is.
Tandarts Paul Eisenga controleert het gebit van de kinderen en Bea Sportel geeft voorlichting over mondverzorging. Gelukkig is het bedrijfsleven in Roden e.o. begaan met het lot van deze kinderen. Veel uitjes en evenementen worden dan ook gratis beschikbaar gesteld. Goed voorbeeld hiervan zijn de busjes van autobedrijf Liewes en Van Bergen die we mogen gebruiken om de kinderen te vervoeren.
RoderJournaal - 16 juni 2018
RODEN Deze toch wel bedreigende mededeling is onschuldiger als het lijkt. Maandag 28 mei is er namelijk een grote groep van 29 Wit-Russische kinderen in Roden aangekomen.
De afgelopen week hebben de Wit-Russische kinderen weer volop genoten in Roden en omgeving. Ze hebben zwemles gehad in De Hullen, gevaren bij Cnossen op het Leekstermeer, zijn naar de Kinderboerderij geweest en hebben een Struisvogelboerderij in Boerakker bezocht. Daarnaast hebben kinderen van gastouders een Vossenjacht en een Bosspel voor onze Wit-Russische gasten georganiseerd. Hoogtepunt deze week was ongetwijfeld Slagharen. In dit pretpark hebben ze hun ogen uitgekeken.
Met al deze uitjes werken we aan zowel het lichamelijk als geestelijk welzijn van deze kinderen. Bewegen in de buitenlucht is goed voor iedereen, maar speciaal voor deze kinderen. Door radioactieve straling is hun weerstand namelijk aangetast. Ze zijn erg vatbaar voor infecties. Op het eerste gezicht lijken deze kinderen klein maar gezond. Schijn bedriegt, door straling is hun DNA aangetast.
Veel kinderen hebben bij hun geboorte al ouderdomsklachten. De Wit-Russische overheid onderkent dit en biedt alle kinderen jaarlijks een aansterkmaand in een sanatorium in Wit-Rusland aan. Helaas is dit weinig effectief omdat veel sanatoria in (iets minder) besmette gebieden staan en omdat en weinig geld is voor voeding uit het ‘schone’ buitenland.
De vraag ‘is het verantwoord om kinderen een maand naar Nederland te halen’ is hiermee beantwoord.
Een langere periode van huis zijn ze gewend en verblijven bij vreemde mensen is amper een probleem, kinderen passen zich immers heel snel aan.
Mijn volgende vraag zou zijn ‘is zo’n aansterkvakantie effectief’. Voorop staat dat de kinderen vakantie hebben. We gaan ze dus niet ‘heropvoeden’ met voedingsadviezen die terug in Wit-Rusland geen vervolg krijgen. Hun ouders hebben geen geld voor biologisch voedsel, light producten en andere verstandige Westerse nieuwigheden. Daar zijn ze al blij als er dagelijks een maaltijd op tafel komt. Dat is daar helemaal niet logisch. De overheid heeft deze zorg dan ook op zich genomen. Op school krijgen alle kinderen een warme maaltijd aangeboden. Wij beperken ons voornamelijk tot preventie. Poetsinstructie voor het gebit, sealen van de kiezen om gebitsproblemen uit te stellen en wat hygiëne regels, zoals handen was na toiletbezoek en voor het eten. Handen wassen is niet zo logisch als het lijkt als je geen toilet en kraan in huis hebt. Veel mensen in Wit-Rusland zijn nog aangewezen op waterpompen buiten en een wc-hokje in de tuin. Vaak wordt ons gevraagd ‘waar douchen ze dan’, … wat denkt U zelf?
Gedurende een maand nemen de kinderen onze voedingsgewoonten over omdat ze meedraaien in het gastgezin. Additioneel krijgen ze op school bananen. Stoffen in bananen zorgen er voor dat de kinderen de helft van de straling in hun lichaam kwijtraken. Dit vergroot hun weerstand enorm. Normaal ligt gemiddeld 70% van de kinderen iedere winter een periode in het ziekenhuis. Van de kinderen die een maand in het buitenland zijn geweest daalt dit percentage naar 20 tot 30%. Helaas beperkt dit effect zich tot één winter, maar wel een winter in hun levenscyclus die er toe doet. In een volgende bijdrage zullen we nader ingaan op de mentale gevolgen van aansterkvakanties in het buitenland.
De Werkgroep Tsjernobyl voor Kinderen uit Wit-Rusland, een initiatief van de Stichting Oost-West Kontakten, is dankbaar voor alle steun die ze uit de regio ontvangen. Speciale aandacht voor de gastouders is op zijn plaats, het is niet niets om huis en haard open te stellen voor een kind uit een andere omgeving.
Foto's Arie van Klei
Ladies’ Circle 12 de Hunze trakteert ‘Tsjernobylkinderen’
KROPSWOLDE - De uit de voormalige gemeente Hoogezand-Sappemeer en Zuidlaren afkomstige leden van serviceclub Ladies’ Circle 12 de Hunze hebben 28 ‘Tsjernobylkinderen’ op een knutselmiddag getrakteerd.
Dit gebeurde woensdag 6 juni op de locatie Esborg in Roden van RSG De Borgen.
De kinderen, 9 tot 14 jaar oud, maakten er dromenvangers; onder het genot van wat lekkers en ranja. Bovendien werden pannenkoeken gebakken én gegeten.
Kernramp
De ‘Tsernobylkinderen’ zijn kinderen die op uitnodiging van de Werkgroep Tsjernobyl Roden-Leek voor een ‘aansterkvakantie’ in Nederland verblijven. Ze zijn afkomstig uit de omgeving van Tsjernobyl, waar in 1986 een kernramp plaatsvond.In de regio Tsjernobyl is nog steeds sprake van een flink verhoogde radioactiviteit. Deze is van invloed is op de gezondheid van de bevolking.
Aansterken
De kinderen zijn sinds 28 mei in Nederland om aan te sterken. 24 juni gaan ze weer naar huis. In de wetenschap dat een ‘aansterkvakantie’ in Nederland gedurende 2 jaar een positief effect heeft op hun gezondheid.Foto door Brenda Schuiringa
RoderJournaal - 9 juni 2018
Er zijn weer Russen in ons midden...
RODEN Deze toch wel bedreigende mededeling is onschuldiger als het lijkt. Maandag 28 mei is er namelijk een grote groep van 29 Wit-Russische kinderen in Roden aangekomen.
Deze kinderen lijden nog dagelijks onder de gevolgen van de nucleaire ramp in 1986 in Tsjernobyl. Na een vermoeiende busreis van 40 uur staan deze kinderen op vreemde bodem tegenover vreemde mensen die hen de komende vier weken liefdevol zullen verzorgen. Dat is spannend, daar sta je dan als negen jarige tegenover mensen die een vreemde taal spreken waar je niets van begrijpt. Dan kunnen ze nog zo vriendelijk kijken, het is toch wel even spannend en wennen.
Dit roept onmiddellijk vragen op. Moet je een kind dit aandoen? Is deze vorm van hulp ruim 30 jaar na de ramp in Tsjernobyl nog nodig en binnen veel jonge gezinnen, wat is Tsjernobyl eigenlijk? De komende weken zullen we op deze en andere vragen ingaan. Op de grens van Wit-Rusland en de Oekraïne was in 1986 een kerncentrale in aanbouw.
Gruwelijk
Vier reactoren waren al in productie, twee werden er nog afgebouwd. Bij een test in reactor vier ging er iets gruwelijk mis met als gevolg een kernramp van ongekende proporties. In de jaren die volgen overlijden er duizenden mensen aan een vorm van stralingsziekte. Indirect gaan het mogelijk om miljoenen. Dat klinkt lekker vaag, ‘mogelijk om miljoenen’. Dat komt omdat alleen de directe slachtoffers in de voormalige Sovjet Unie werden geregistreerd. De mensen die op dat moment aanwezig waren in de centrale.De brandweermannen die ingezet zijn bij het bestrijden van de ramp zijn later overleden en in Moskou begraven in loden kisten, 10 meter onder de grond. Deze slachtoffers tellen niet mee. Ook de mensen die later kanker kregen als gevolg van de ramp tellen niet mee, je kunt nu eenmaal moeilijk bewijzen dat er een oorzakelijk verband is. Dat het aantal inwoners van Wit-Rusland in de jaren na de ramp terugliep van 11 miljoen naar 9 miljoen en in de Oekraïne van 54 naar 45 miljoen kan heel veel oorzaken hebben, maar het is duidelijk dat Tsjernobyl er één van is.
Straling
Veel bewoners van Wit-Rusland gaan nog steeds gebukt onder de gevolgen van deze ramp. De kinderen die nu in Roden en omgeving zijn wonen hemelsbreed 150 km van Tsjernobyl. Jaarlijks krijgen deze mensen een doses straling die 30x zo hoog is dan in Nederland. Deze straling tast de gezondheid van mensen nu en in de toekomst aan.Aangetast DNA zal niet meer herstellen en worden doorgegeven aan volgende generaties. Over de gevolgen hiervan zal ik u in een volgende bijdrage informeren. Voor nu kan ik u melden dat de kinderen een geweldige eerste week achter de rug hebben. Ze hebben gesport, zijn naar een speeltuin geweest en zijn in samenwerking met de Kledingbank Roden in de kleding gezet. Maar het is niet alleen leuk in Nederland, we besteden ook de nodige aandacht aan het medisch welzijn van de kinderen. Zo controleert ‘Bij Alex’ de ogen van de kinderen en zorgt zo nodig voor een bril.
Tandarts
Tandarts Paul Eisenga controleert het gebit van de kinderen en Bea Sportel geeft voorlichting over mondverzorging. Gelukkig is het bedrijfsleven in Roden e.o. begaan met het lot van deze kinderen. Veel uitjes en evenementen worden dan ook gratis beschikbaar gesteld. Goed voorbeeld hiervan zijn de busjes van autobedrijf Liewes en Van Bergen die we mogen gebruiken om de kinderen te vervoeren.
Hoofdsponsor van de Werkgroep Tsjernobyl is de Roder Boekenmarkt. Ruim 100 vrijwilligers zijn maanden in touw om deze aansterkvakanties mogelijk te maken.
Foto's Arie van Klei
RoderJournaal - 16 juni 2018
Er zijn weer Russen in ons midden... een week later.
RODEN Deze toch wel bedreigende mededeling is onschuldiger als het lijkt. Maandag 28 mei is er namelijk een grote groep van 29 Wit-Russische kinderen in Roden aangekomen.
De afgelopen week hebben de Wit-Russische kinderen weer volop genoten in Roden en omgeving. Ze hebben zwemles gehad in De Hullen, gevaren bij Cnossen op het Leekstermeer, zijn naar de Kinderboerderij geweest en hebben een Struisvogelboerderij in Boerakker bezocht. Daarnaast hebben kinderen van gastouders een Vossenjacht en een Bosspel voor onze Wit-Russische gasten georganiseerd. Hoogtepunt deze week was ongetwijfeld Slagharen. In dit pretpark hebben ze hun ogen uitgekeken.
Met al deze uitjes werken we aan zowel het lichamelijk als geestelijk welzijn van deze kinderen. Bewegen in de buitenlucht is goed voor iedereen, maar speciaal voor deze kinderen. Door radioactieve straling is hun weerstand namelijk aangetast. Ze zijn erg vatbaar voor infecties. Op het eerste gezicht lijken deze kinderen klein maar gezond. Schijn bedriegt, door straling is hun DNA aangetast.
Veel kinderen hebben bij hun geboorte al ouderdomsklachten. De Wit-Russische overheid onderkent dit en biedt alle kinderen jaarlijks een aansterkmaand in een sanatorium in Wit-Rusland aan. Helaas is dit weinig effectief omdat veel sanatoria in (iets minder) besmette gebieden staan en omdat en weinig geld is voor voeding uit het ‘schone’ buitenland.
De vraag ‘is het verantwoord om kinderen een maand naar Nederland te halen’ is hiermee beantwoord.
Een langere periode van huis zijn ze gewend en verblijven bij vreemde mensen is amper een probleem, kinderen passen zich immers heel snel aan.Mijn volgende vraag zou zijn ‘is zo’n aansterkvakantie effectief’. Voorop staat dat de kinderen vakantie hebben. We gaan ze dus niet ‘heropvoeden’ met voedingsadviezen die terug in Wit-Rusland geen vervolg krijgen. Hun ouders hebben geen geld voor biologisch voedsel, light producten en andere verstandige Westerse nieuwigheden. Daar zijn ze al blij als er dagelijks een maaltijd op tafel komt. Dat is daar helemaal niet logisch. De overheid heeft deze zorg dan ook op zich genomen. Op school krijgen alle kinderen een warme maaltijd aangeboden. Wij beperken ons voornamelijk tot preventie. Poetsinstructie voor het gebit, sealen van de kiezen om gebitsproblemen uit te stellen en wat hygiëne regels, zoals handen was na toiletbezoek en voor het eten. Handen wassen is niet zo logisch als het lijkt als je geen toilet en kraan in huis hebt. Veel mensen in Wit-Rusland zijn nog aangewezen op waterpompen buiten en een wc-hokje in de tuin. Vaak wordt ons gevraagd ‘waar douchen ze dan’, … wat denkt U zelf?
Gedurende een maand nemen de kinderen onze voedingsgewoonten over omdat ze meedraaien in het gastgezin. Additioneel krijgen ze op school bananen. Stoffen in bananen zorgen er voor dat de kinderen de helft van de straling in hun lichaam kwijtraken. Dit vergroot hun weerstand enorm. Normaal ligt gemiddeld 70% van de kinderen iedere winter een periode in het ziekenhuis. Van de kinderen die een maand in het buitenland zijn geweest daalt dit percentage naar 20 tot 30%. Helaas beperkt dit effect zich tot één winter, maar wel een winter in hun levenscyclus die er toe doet. In een volgende bijdrage zullen we nader ingaan op de mentale gevolgen van aansterkvakanties in het buitenland.De Werkgroep Tsjernobyl voor Kinderen uit Wit-Rusland, een initiatief van de Stichting Oost-West Kontakten, is dankbaar voor alle steun die ze uit de regio ontvangen. Speciale aandacht voor de gastouders is op zijn plaats, het is niet niets om huis en haard open te stellen voor een kind uit een andere omgeving.
Foto's Arie van Klei